Ayı ile Kuzu Masalı
Ayı ile Kuzu Masalı
🌜 Ayı ile Kuzu Masalı 🌜
Bir varmış, bir yokmuş…
Evvel zaman içinde,
Uzak ormanların kıyısında,
Minicik, bembeyaz bir kuzu yaşarmış… 🐑✨
Kuzu, gündüzleri çayırlarda oynar,
taze otlar yer,
şırıl şırıl akan dereden su içermiş.
Çok uysal, çok sessiz,
yüreği tertemizmiş…
Bir gün…
Ormanın içinden kocaman,
ama çok aç ve öfkeli bir ayı çıkagelmiş. 🐻
Kuzuyu görünce gürlemiş:
— Bu dere bana ait! Buradan su içemezsin!
Kuzu biraz korkmuş,
ama minicik sesiyle cesurca demiş ki:
— Ben derenin aşağısındayım…
Su senden bana doğru akıyor.
Onu kirletmem imkânsız…
Ayı homurdanmış:
— O halde geçen yıl beni rahatsız eden sendin!
Kuzu başını eğmiş:
— Ama ben daha bu yıl doğdum…
Geçen yıl burada bile değildim…
Ayı bahane bulamamış…
Sinirle hırlamış:
— Ne olursa olsun, seni yemek istiyorum!
Tam o sırada,
yavaş adımlarla, bilge bir kaplumbağa çıkagelmiş… 🐢
Ayının önünde durmuş ve tatlı bir sesle şöyle demiş:
— Güçlü olmak, haksız olmak demek değildir.
Açsan, ormanda yiyecek çok şey var.
Ama masum bir kuzuyu yemek sana korku kazandırır, saygı değil…
Ayı bu sözleri duyunca duraklamış…
Koca kalbi yumuşamış…
Başını öne eğmiş…
Ve kuzudan özür dileyip ormana dönmüş. 🌲
Kuzu ise huzurla çayıra çıkmış,
otlarını yemiş, suyunu içmiş…
Ve gökyüzünde parlayan yıldızların altında,
tatlı tatlı uykuya dalmış… 🌟💤
Masal burada bitmiş…
Sen de gözlerini kapat,
tatlı rüyalarla uykuya git…
Çünkü en büyük erdem,
her zaman adalettir… 🌙✨
