Hz Adem’in Yaratılışı ve Şeytanın Cennetten Kovulması

Hz Adem’in Yaratılışı ve Şeytanın Cennetten Kovulması Kıssası

Öncelikle şunu belirtmekte fayda var. Şeytan yani İblis, melek değil Cin taifesinden bir varlıktır. Melekler nurdan yaratılmışken, cinler dumansız ateşten yaratılmışlardır. Şeytanın meleklerle aynı katta olmasının nedeni ise Allah’a (cc) çok ibadet etmesinden dolayı Allah’ın kendisine bahşettiği bir lütuftu. Ama o, kibrine yenik düşüp melunlardan oldu.

Bir gün Allah-u Teâlâ meleklere:

«Yeryüzünde bütün canlılardan daha bilgili, daha zeki ve aslı toprak olan bir halife (temsilci) yaratmak istiyorum,» buyurdu.

Melekler:

«Yeryüzünde karışıklık çıkaracak ve birbirlerinin kanını dökecek kimseleri mi yaratmak istiyorsun? Halbuki biz sana ibadet ediyoruz,» dediler.

Allah Teâlâ:

«Biz insanoğlunun yaratılmasında, Sizin bilmediğiniz şeyleri biliyoruz. O’nu yaratınca da hepiniz ona secde edeceksiniz,» buyurdu. Sonra Allah Teâlâ Adem (as)’ın bedenini su ve topraktan insan şeklinde yarattı. Sonra Adem (as)’ın ruhunu bedenine verip diriltti. Bütün melekler Allah Teâlâ’nın emriyle Hazreti Adem’e secde edip, onu aziz bilip, saygı ve hürmet gösterdiler.

Fakat Cin taifesinden olan İblis, Hazreti Adem’e secde etmekten çekinip, âsi oldu. Bunun üzerine Allah Teâlâ şöyle buyurdu:

«Ey Şeytan! Sen niçin benim emrime uymadın? Ve Meleklerim gibi Adem’e secde etmeyip, başını eğmedin?»

İblis (Şeytan):

«Ben ondan daha üstün olduğum için secde etmiyorum. Çünkü benim aslım ateş, Adem’in aslı topraktır. Ayrıca ben Âdem’in benden üstün olduğunu göremiyorum,» dedi.

Allah Teâlâ: Mademki, benim emrime itaat etmiyorsun, melekler âleminden çık! Dergâhımdan uzaklaş! diye emretti.

İblis:

«Ey Allah’ım! Ben uzun bir zaman sana ibadet etmişim. Şimdi ise Adem’e (as) secde etmediğim için yüce katından kovulmuş bulunuyorum. Ümit ederim ki beni yok etmezsin. Adem (as) ve çocukları yer yüzünde durdukça, bana da onların akıbetlerinin ne olacağını görmem için yaşama müsaadesini buyurmanı istiyorum,» dedi.

Allah Teâlâ:

«Yaşa. Fakat kıyamete kadar lânet senin üzerine olsun,» buyurdu.

Yaşama isteği kabul edilen Şeytan, isteğinin kabulü ile biraz cesaret bulup:

«Ey Allah’ım! Madem ki, göklerden kovuldum, melun oldum, şimdi ben de kötü işleri Adem oğullarının gözüne iyi gösterip, onları doğru yoldan saptırmaya, bitip tükenmeyen arzu ve isteklere atmaya, Allah’ın emir ve yasaklarını nasıl değiştireceklerini öğretmeye, binbir türlü hile ve sahtekârlığı akıllarına sokmaya, onların her zaman günah işlemeleri için, sağ ve sollarından, ön ve arkalarından vesveselendirmeye, alkollü içkileri içmeye, kumar oynamaya, kavga etmeye; kin, bencillik ve gururun aralarında yayılmasına, birbirlerine zulüm etmeleri için bir takım işler çevirmelerine, daima sıkıntıda olup Allah’a şükür ve ibadet etmemeleri için çalışmaya gidiyorum» dedi.

Allah Teâlâ:

«Her bir kimsenin kendisini tanıması fena olmaz. Ancak, beni her zaman hatırında tutan kimseler selâmette olurlar, kurtulurlar. Sen, saf, tertemiz imana sahip olan insanlara musallat olamazsın. Yeter ki, onlar Rab’lerini unutmamış olsunlar ve senin aldatmalarına kanmamış bulunsunlar. Yoksa onların gidecekleri yer Cehennem’dir. Ve sen ve sana uymuş olanlarla Cehennemi doldururum,» buyurdu.

Artık şeytanın melekler arasında yeri yoktu. Allah Teâlâ’nın yüce makamından kovulmuştu. Kıyamete kadar Rabbi’nden yaşama müsaadesi alan şeytan kendi kendine şöyle söylendi:

«Mademki,  cehennemliğim, helak olmuşum ve Allah’ın lânetine uğramışım, bundan sonra insanların lâneti benim için hiçbir şey ifade etmez. Öyleyse elimden geldiği kadar onları cehennemlik yapmağa uğraşacağım. Her kim bana: «Beni niçin aldattın, beni doğru yoldan sen saptırdın?» derse, ona cevap olarak: «Aklın yok muydu, isteseydin bana uymazdın, beni dinlemezdin, sözlerime kanmazdın» derim, dedi.

Şeytanın daimi arzu ve isteği, insanların Allah Teâlâ’yı unutmaları ve bunun neticesi olarak, kendisinin kötülükleri, iyi olmayan şeyleri onlara güzel ve iyiymiş gibi göstermeye, mutluluklarını rahat ve kolaylıkla bozmaya, onları Cennet’ten uzaklaştırmaya çalışmasıdır.

Kaynak: Hz Adem’in Yaratılışı ve Şeytanın Cennetten Kovulması Kıssası, Kuran-ı Kerimden Dini Hikayeler ve Kıssalar, Yunus UYAR.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.